„Ryszard Kaczorowski. Prezydent Polaków” – taki tytuł nosi album o ostatnim Prezydencie RP na Uchodźstwie. Autor – Adam Dobroński – wykorzystał pamiętniki bohatera swego albumu oraz niepublikowane dotąd zdjęcia z jego rodzinnego archiwum.
Edycja specjalna z okazji setnych urodzin Prezydenta
Ryszard Kaczorowski urodził się 26 listopada 1919 roku w Białymstoku. Jako 14-latek wstąpił do harcerstwa.Po wejściu Sowietów do Białegostoku współtworzył konspiracyjne struktury Szarych Szeregów, m.in. jako hufcowy oraz komendant chorągwi. W czerwcu 1940 roku został aresztowany przez NKWD i skazany na karę śmierci. Po stu dniach uwięzienia w celi śmierci sąd zamienił mu karę na 10 lat łagrów. Karę odbywał nad Kołymą w kopalni złota Duskanja, nazywanej Doliną Śmierci.
Wypuszczony z obozu po wejściu w życie układu Sikorski-Majski, w marcu 1942 roku Kaczorowski wstąpił do armii Andersa i wyszedł wraz z nią do Palestyny. Walczył w kampanii włoskiej, m.in. pod Monte Cassino.Kaczorowski włączył się w emigracyjną działalność Związku Harcerstwa Polskiego, uczestniczył również w pracach parlamentu emigracyjnego zwanego Radą Narodową oraz w życiu społecznym emigracji. W roku 1986 powierzono mu stanowisko ministra do spraw krajowych w polskim rządzie na uchodźstwie. Po nagłej śmierci prezydenta Kazimierza Sabbata, Kaczorowski został 19 lipca 1989 roku zaprzysiężony na urząd prezydenta na uchodźstwie. Stanowisko to piastował zaledwie półtora roku. W grudniu 1990 roku podczas uroczystości na Zamku Królewskim w Warszawie Kaczorowski przekazał insygnia władzy prezydentowi Lechowi Wałęsie.
Prezydent Kaczorowski zadziwiał pogodą ducha, która nie przeszkadzała mu w konsekwentnej obronie wartości narodowych i państwowych. Przez całe życie czuł się zobowiązany przyrzeczeniem harcerskim. Mawiał, że trzeba wiele przejść w życiu, by umieć odróżnić sprawy ważne od błahych, dobro ogółu od celów własnych, od postawy egoistycznej – wspomina Adam Dobroński.
Kaczorowski po oddaniu insygniów nadal mieszkał w Londynie, jednak często odwiedzał Polskę.
Zginął 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie polskiego tupolewa pod Smoleńskiem. Został pochowany w warszawskiej Świątyni Opatrzności Bożej.